Bezoekers vandaag : 528
Gisteren : 504
Al meer dan twintig jaar rijdt er een klassieke auto van de Wegenwacht mee met tal van KNAC-ritten. Deze Renault 4, bemand door gepensioneerde of nog actieve wegenwachten, staat symbool voor heel veel reddingen in nood. Trotse bestuurders en oud-wegenwachten Wil Mensch (rechts op de foto) en Ari v ’t Zelfde (links op de foto) brengen een ode.
Even voorstellen
Wil: “Mijn naam is Wil Mensch. Ik ben 74 jaar en woon in Wouw. Als beroep ben ik automonteur, waarvan 38 jaar als wegenwacht.”
Ari: “Ik ben Ari van ’t Zelfde, 71 jaar jong. Ik woon in ’s-Gravendeel en ook ik was Wegenwacht. Een prachtberoep. Ik heb het 40 jaar lang met veel plezier uitgeoefend.”
Welke auto heeft u bij u?
Wil: “Deze Renault 4 heeft vele jaren als wegenwachtauto dienstgedaan in Zeeland. Toen de collega met pensioen ging, is de auto op het wegenwachtstation Kapelle gestald. Enkele collega’s in Zeeland besloten de Renault 4 te restaureren en te bewaren voor het nageslacht. De personeelsvereniging heeft de Renault lang gebruikt bij jubilea en afscheidsrecepties. Later is hij doorverkocht aan de personeelsvereniging van het wegenwachtstation in Breda, die nu de eigenaar is.”
Hoe wordt de Renault 4 nu gebruikt?
Wil: “Toen de Renault 4 net in Bredaas bezit was, kwam er een verzoek van de KNAC of we een van hun voorjaarsritten wilden begeleiden. De Renault was echter nog niet verzekerd. De KNAC bood spontaan aan dat te doen, in ruil voor onze inzet tijdens hun evenementen. Inmiddels bestaat die samenwerking al ruim twintig jaar en zie je ons vaak voorbij komen. De Renault 4 wordt bemand door gepensioneerde of nog actieve wegenwachten. De toertochten begeleiden is zeer leuk om te doen.”
Wat betekent de Renault 4 voor u?
Wil: “In oktober 1973 startte ik, met nog 11 nieuwe collega’s, als wegenwacht in opleiding. Wij kregen als eerste allemaal een nieuwe Renault 4 als dienstauto, als opvolger van de Citroën 2CV. Ik heb als wegenwacht twee van deze Renaults 4 versleten. Beide hebben ruim 250.000 kilometer gereden met dezelfde motor en versnellingsbak. Het is een onverwoestbaar model, een echte betrouwbare partner. De comfortabele vering was een pluspunt.”
Ari: “Een Renault 4 was ook mijn eerste dienstauto bij de Wegenwacht. Ik heb er veel plezier van gehad. Het is een erg toegankelijk model met zijn vier deuren en achterklep. Tijdens mijn werk heb ik twee exemplaren van de Renault 4 ‘versleten’. Privé is de Volvo 480 Turbo mijn grote liefde. Ik heb dat model sinds 1989 in mijn bezit. Het is een Nederlandse auto die nooit uit zijn experimentele fase is gekomen.”
Uw mooiste belevenis met de auto?
Wil: “Ergens eind jaren zeventig was een touringcar vol passagiers gestrand op een gevaarlijk punt langs de A17. Ik vond de locatie zo gevaarlijk dat ik besloot de bus naar het dichts bij zijnde benzinestation te slepen. Ik zie nog de verbaasde blikken van de passagiers toen ik de sleepkabel aan de touringcar bevestigde. De Renault 4 is oersterk. Veilig aangekomen bij het benzinestation volgde er een staande ovatie van alle passagiers.”
Ari: “Met mijn Renault 4 heb ik een DAF 1800 op sleeptouw genomen. Dat was toch een rit vanaf de Van Brienenoordbrug naar een pompstation 10 kilometer verderop. Het ging niet hard, zo’n 30 km/u over de vluchtstrook, maar we hebben het gered. De Rijkspolitie ‘Alex’ kwam nog hoofdschuddend voorbijrijden, maar wel met een glimlach! Dat kon nog in die tijd.”
