Waardevermindering

Het woord ‘waardevermindering’ is niet zo populair. Liever hebben we het over ‘waardevermeerdering’. Toch hoort waardevermindering helaas ook tot de realiteit. Want door een stevige aanrijding kan uw auto in waarde dalen, ondanks het feit dat deze weer goed gerepareerd is. Er is alleen veel onduidelijkheid over wanneer een auto na een schade minder waard wordt en hoeveel. Op de website van de ANWB las ik dat een nog jonge auto die schade heeft opgelopen minder zal opbrengen bij verkoop of inruil, ook al is de schade goed gerepareerd. Volgens de bond is de hoogte van de waardevermindering afhankelijk van het soort schade, de leeftijd van de auto en de kilometerstand. Dat klinkt op zich logisch. Maar dan: “er kan waardevermindering optreden bij een auto van drie á vier jaar oud”. Ik vraag me dan af waarom er wel waardevermindering kan optreden bij bijvoorbeeld een drie jaar oude Opel Grandland en niet bij een Lamborghini van zes jaar oud. Waar wordt deze leeftijdsgrens op gebaseerd? Inmiddels heeft de ANWB de betreffende webpagina bijgewerkt.

Het Nederlands Instituut van Register Experts (NIVRE) publiceert al sinds 1965 een richtlijn ter bepaling van waardevermindering van personenauto’s veroorzaakt door beschadiging. Dit naar aanleiding van een oud arrest van de Hoge Raad van 13 december 1963. Uit de overwegingen van de Hoge Raad valt op te maken dat de benadeelde recht had op vergoeding van de ontstane waardevermindering die optrad door een verminderde opbrengst bij verkoop of inruil. De Hoge Raad gaf echter niet aan hoe de waardevermindering moest worden berekend. Daarom heeft het NIVRE destijds een richtlijn gemaakt met een (behoorlijk ingewikkelde) formule. Volgens het NIVRE heeft deze richtlijn vanaf de invoering “alom toepassing gevonden, waarbij de uitkomsten in steeds grotere mate zijn geaccepteerd, zowel door schade-experts, verzekeraars als in de jurisprudentie”. En, zo geeft het NIVRE aan, de richtlijn wordt steeds geactualiseerd en verfijnd waardoor de toepassing zo goed mogelijk aansluit bij de ontwikkeling van de techniek en opvatting met betrekking tot de waardevermindering. De laatste aanpassing van de richtlijn stamt echter uit 2010. Je kunt je afvragen of deze richtlijn dan nog steeds actueel is en aansluit bij technische ontwikkelingen en opvattingen. En de (verouderde) richtlijn geldt alleen voor auto’s tot en met vijf jaar en met een catalogusprijs tot 90.000 euro, terwijl nieuwe auto’s de afgelopen jaren flink duurder zijn geworden.

Belangrijk is ook om te weten dat uw eigen verzekeraar geen waardevermindering aan uw auto uitkeert op basis van uw (casco)verzekering. Dit is meestal niet gedekt. Je zult de waardevermindering moeten aantonen en die moeten verhalen op de verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij. Dus alleen bij een schade waarvoor de tegenpartij aansprakelijk is, kan waardevermindering worden geclaimd. Belangrijk is dan wel alert te zijn op de verrichtingen van de schade-expert. De schade-expert van uw eigen verzekeraar heeft immers geen oog voor waardevermindering omdat dit niet gedekt is op uw polis. En de schade-expert van de tegenpartij wordt betaald door diens verzekeraar en die heeft er dus ook al geen belang bij om zijn best te doen om naast de herstelkosten een waardevermindering vast te stellen.

Er zijn inmiddels al een paar rechtszaken bekend waarbij met succes waardevermindering is toegewezen. Dan betrof het wel exclusieve en kostbare auto’s waarbij de waardevermindering niet op basis van de richtlijn was te bepalen. Bij een vermoeden van waardevermindering is het raadzaam dit aan de ingeschakelde expert te laten weten. Desnoods kunt u een eigen expert inschakelen – ook wel contra-expert genoemd. Daar heeft u het recht toe want dit is wettelijk vastgelegd, evenals de vergoeding ervan. Deze eigen expert kan dan voor u kijken of waardevermindering van toepassing is of dat deze redelijk is vastgesteld door de andere expert. Zeker voor auto’s die niet binnen de (verouderde!) richtlijn vallen, kan dit zeker lonen.

Uit de wandelgangen verneem ik dat het Verbond van Verzekeraars een stevige vinger in de pap heeft als het gaat om aanpassingen van de richtlijn. En dat is vreemd. Want dit verbond heeft volgens mij een ander belang bij de richtlijn dan de consument. Het afstemmen en afstoffen van de richtlijn met en door relevante consumentenorganisaties lijkt mij een beter idee dan een onderonsje tussen het NIVRE en het Verbond van Verzekeraars. De grootste opdrachtgevers van de bij het NIVRE aangesloten schade-experts zijn namelijk de verzekeraars, waarvan het leeuwendeel aangesloten is bij dit Verbond.

Kees de Regt
Manager Verzekeringen