Waarom een Ferrari vaak rood is…

Een Ferrari is heel vaak rood. Bij Alfa Romeo is het ook een geliefde kleur. Een klassieke Britse auto – een Rover 2000, een Triumph TR4, een ‘Blower’Bentley – heb je toch het liefst in donkergroen. En rappe Audi’s en Mercedessen worden relatief vaak in zilvergrijs gespoten. Dat is geen toeval, want die kleuren zijn de landenkleuren, zoals die in het begin van de vorige eeuw bij internationale races werden gebruikt. 

Kwam er een groene auto als eerste over de finish, dan had er een Brit gewonnen. Was het een rode auto, dan was dat in de eerste jaren een Amerikaan, maar al snel kregen de Italianen die kleur cadeau. Zij hadden de Itala, de auto die Parijs-Peking had gewonnen. En die auto was rood. Italië won vervolgens al snel de meeste races. Dat was dan weer tegen het zere been van de Fransen; die hadden blauwe auto’s – zoals ook het nationale voetbalteam (‘allez les Bleus’) nog altijd in het blauw speelt – maar werden naar hun zin net iets te vaak zoek gereden door de Italianen. Om die reden begon de Automobile Club de France (ACF, overigens de oudste autovereniging ter wereld) zijn eigen, nationale races.

Silberpfeile

De Duitsers reden lange tijd (net als hun Mannschaft nu nog in het voetbal, wit shirt met zwarte broeken) met witte auto’s. Niet helemaal toeval, want zwart en wit zijn dé Pruisische kleuren. Dat werd later, in het midden van de jaren dertig, min of meer per ongeluk zilver, toen het raceteam van Mercedes-Benz er achterkwam dat de auto van coureur Manfred von Brauchitschs precies een kilo te zwaar was om te voldoen aan de door de race-autoriteiten voorgeschreven 750 kilo. Er werd – mede indachtig de aloude racewet dat gewicht de grootste vijand is van elke coureur – besloten de dikke witte laklaag van de auto af te schuren, wat een paar kilo scheelde. Met een in kaal aluminum uitgevoerde auto was Von Brauchitschs vervolgens een stuk sneller. 

Toen vervolgens ook de racewagens van Auto Union in zilver aan de start verschenen was de naam Silberpfeile geboren. Nederlandse coureurs kwamen pas in de jaren zestig tot enig succes in oranje gespoten auto’s; Jonkheer Carel Godin de Beaufort was ooit de eerste Nederlandse coureur die wereldkampioenschapspunten verzamelde in een oranje Formule 1-auto
en racelegendes als Gijs van Lennep en Ben Pon reden met het Racing Team Holland onder andere in oranje Porsches.